Momenteel zijn we niet aan het rijden en zie je dus geen live updates.
We zijn aan het rijden, ga naar onze tracker om ons live te volgen!
Zo, met de eerste twee dagen er op wordt het hoog tijd de blog te updaten. De meesten van julie volgen ons ook op Whatsapp en hebben al e.e.a. meegekregen van de afgelopen avonturen. We beginnen het begin voor ons, op dag -1.
De reis begon voor ons al op zaterdag. Niels haalde Leo op in Utrecht en daarna ook Henk-Jan in Zwolle. Een kwartier voor aankomst in Groningen appte Niels de E.T.A. door en vertrok Sander met de Spaceshittle uit Winsum. Om 23.30 was de groep compleet en kon het inpakken van de Shittle beginnen. Met een hoop duw- en propwerk (en wat select vocabulaire wat niet op een nette site als deze thuis hoor) zat het leeuwendeel er in, enkel de kratten met proviant moesten nog verdeeld worden. Gelukkig is er ruimte de ruimteauto, dus twee kratten in het gangpad, blikken fris in de deuren en de auto kon nog net dicht. Niels had de bedjes klaar gelegd voor iedereen en om 01.30 konden we eindelijk gaan slapen.
Zondag om 03.45 ging de wekker al weer, de meesten van ons hadden, met geluk, een ruim uur slaap kunnen pakken. Koffie in de thermos, camera op het dak en met een laatste wuif van Anelotte vertrokken we, met Sander achter het stuur en Niels als navigator. Door een vastgelopen GPS misten we de eerste afslag in de buurt van Ter Apel maar konden we even later inclusief politiecontrole de grens met Duitsland over. Stapvoets en met verhoogde hartslag (we zullen toch niet aangehouden worden omdat de koffer niet TuV gepruft is) maar oom agent keek naar de auto en wuifde ons door. Eenmaal op de Autobahn klapten we met 110km op de teller lekker door, we proberen toch wel een beetje te letten op de portemonne (1:10 bij 100 km/u).
We hadden ook de eerste ontmoetingen met enkele mede-runners, we werden vol enthousiasme ingehaald door Team Winsum, Hawat en enkele anderen. Bij onze eerste sanitaire stop kwamen we een team met een klassieke Volvo 340 (stiekem een Daf) tegen met een defect knipperlicht. Na een kort praatje en een sticker lichter hadden we een nieuwe volger. De kilometers liepen op, de Shittle hield zich goed. De gebrekkige dekking van het telefoonnetwerk en een server met iets teveel temperament zorgden voor wat gaten in onze foto-dekking, dat was wel jammer maar gelukkig zijn ze wel opgenomen en kunnen we ze later publiceren. We hadden uiteraard voorzoorgsmaateregelen genomen en hebben zelfs buiten kantooruren ondersteuning van onze Remote Engineering Network Support (RENS) en Live User Interface Troubleshooter (LUIT).
Na ruim 5 uur (met pauze) was het tijd voor een wissel, Niels ging achter het stuur met Leo als navigator. We werden door steeds meer teams ingehaald, maar wij haalden op onze beurt ook weer andere teams in. De kilometers autobahn bleven onder ons door glijden en na uren sturen kwamen we in de buurt van Munchen. Bestuurder en navigator wisselden van plek en de laatste uren sturen gingen in. Na de laatste milestones van 100 en 50 kilometer kwamen de vlaggen in zicht: het was gelukt, de runcamping was bereikt, het eerste vinkje van de checklist kon worden gezet. Op de officiele checklist konden we Duitsland aanvinken, op de eigen checklist konden we het halen van de camping aanvinken! Nadat de tenten opgezet waren konden we gaan eten, auto’s ‘kieken’ en bijkletsen met de verschillende teams, stickers en verhalen uitwisselen. Na een uur of wat socializen waren we eindelijk toe aan onze welverdiende nachtrust, ondanks verwoede pogingen van iemands aggregaat.
